De zwendel met gefokte wolven en wolvenkruisingen die zijn vrijgelaten en zich als 'echte' wolven mochten voortplanten, levert veel geld op, aldus Eirik Granqvist, voormalig hoofdconservator van het Zoölogisch Museum van de Universiteit van Helsinki. Een voorbeeld zijn de West-Europese 'natuurbeschermers' die de Rus Vladimir Bologov financieren. Hij heeft 57 wolven uitgezet die op een boerderij leefden vlak bij de Finse grens. Tegenwoordig worden er onder andere op de Karelische Landengte steeds meer wolfhybriden afgeschoten.
Dat er naast wolven ook heel wat andere wilde dieren als bever, beer en lynx illegaal uitgezet worden, bleek nog maar eens uit het artikel van journaliste Isobel Cockerell: klik hier voor het artikel.
"Waarom een staatsinstelling en twee ministeries het fokken van wolven verdedigen en faciliteren, is mij een raadsel", schrijft Granqvist.
Een paar jaar geleden stond ik versteld van de onwetendheid van onze zogenaamde wolvenonderzoekers. Ik zag foto's van welpen die door wolvenonderzoeker Kojola en zijn assistenten in het noordoosten van Finland werden verdoofd en voorzien van halsbanden met radiozenders.
Ik weet nog dat ik de foto's in het tijdschrift Jägaren zag. Ik was verbaasd over de onwetendheid, want niet alleen de kleur, maar ook de anatomie van het dier leek niet op die van de wolf. Dit waren duidelijke kruisingen. Ik kon mij toen nog niet voorstellen dat het om iets anders ging dan pure onwetendheid en dat de kruisingen op een andere manier tot stand konden komen dan door spontane kruisingen tussen honden en wolven.
Grensovergangen?
Een andere mogelijkheid was dat het ontsnapte exemplaren waren van de door de Sovjet-grenswacht gecultiveerde kruisingen, die voor grensbewaking werden gebruikt voordat ze door de komst van elektronica overbodig werden na de val van het Sovjetrijk. Ik had ook dergelijke kruisingen gezien. De kruisingen zijn extreem alert, maar blaffen niet. De kruisingen van de Russische grenswacht hadden echter een meer wolfachtige kleur. De 'gele' variant lijkt vaker voor te komen in het binnenland van Rusland.
Het is mij niet duidelijk of ze enkel als ‘huisdier’ werden gehouden of dat ze echt voor een speciaal doel werden gebruikt. Ik heb in ieder geval een typisch 'gele' kruising gefotografeerd bij het Darwin Museum in Moskou.
Kruisingen, ook in Zweden.
Ik heb veel nagedacht over de varianten en in de loop der jaren raakte ik steeds meer verbaasd over het feit dat er in Finland, Zweden, Noorwegen en Duitsland kruisingen van alle mogelijke herkomsten ontstonden.
In Finland, Zweden en Noorwegen kwamen naast de 'gele' varianten, ook kruisingen voor tussen husky en wolf.
De Zweedse 'wolvenonderzoekers' spraken over hoe waardevol deze kruisingsproducten zijn om inteelt onder wolven tegen te gaan. En dat terwijl er nauwelijks iets zo divers is als de Zweedse wolvenpopulatie, die naast kruisingen ook uit wolven van zeer uiteenlopende afkomst bestaat. Sommige zijn eerder uit Estland gekocht. Er zijn ook Mongoolse wolven aangetroffen. Niemand kan zeggen hoeveel wolven die zich aan de mens hebben aangepast, oorspronkelijk uit dierentuinen komen.
Dierentuin met wolfhybriden.
Ik was nog meer in de war toen ik naar de Lausitz in Duitsland werd geroepen om daar naar de wolven te kijken. In een wolveninformatiecentrum hing een grote poster met een kruising tussen een husky en een wolf. Er werd gezegd dat het een wolf voorstelde. Ik weet niet waar de foto is genomen. Andere foto's toonden kruisingen tussen wolven en Duitse herders.
De afgietsels van de sporen die in de vitrines werden tentoongesteld, waren allemaal van honden. De directeur van het centrum zat in zijn kantoor, maar weigerde ons te ontvangen. Kennelijk was ze bang om met experts in aanraking te komen.
's Avonds zag ik nog meer foto's van wat een wolf werd genoemd, maar het waren duidelijk hybridewolven.
Getransformeerd in een Siberische boswolf.
Toen de eerste wolf in Mercantour aan de Franse Rivièra opdook, zou hij onopgemerkt vanuit Italië naar de dichtbevolkte Povlakte zijn getrokken, zonder ook maar enig kwaad te doen.
Aan de grens onderging het dier vervolgens blijkbaar een metamorfose qua ras, want het eerste geschoten exemplaar was een grote Siberische boswolf. Dus hetzelfde wolvenras dat we in Finland hebben.
Ook aan de nek van de wolf was duidelijk te zien dat hij een halsband om had voordat hij werd vrijgelaten. Ook waren de voetzolen plat, omdat hij in een kooi met een betonnen vloer had gezeten. Ik was destijds directeur van een natuurhistorisch museum in Frankrijk.
Bologov's wolvenvrijlating.
De laatste jaren ben ik steeds meer op de hoogte geraakt van de oplichterij waarbij gefokte wolven en kruisingen van wolven worden vrijgelaten. Ik heb er al meerdere keren artikelen over geschreven, maar concreet bewijs is moeilijk te vinden. Nu bestaan ze ook.
De Rus Vladimir Bologov begon in 1986 met zijn 'wolvenstudies' en volgens eigen zeggen begon hij in 1993 met het werken met zowel wilde wolven als wolven uit dierentuinen.
Alles is gefinancierd via West-Europese ‘natuurbeschermers’. Het is duidelijk dat er veel handel is in wolven en hybriden. Volgens Bologovs eigen informatie heeft hij er ook 57 vrijgelaten in Rusland, vlakbij de Finse grens.
Steeds meer wolfhybriden geschoten
We kunnen nu dus gerust stellen dat de vreemde hybriden waarschijnlijk daar vandaan komen. De Russen zelf stonden versteld van de vele hybriden die ze hebben geschoten, ook op de Karelische Landengte. Het gaat hier dus om een zuiver criminele activiteit. Zelfs in Rusland is het niet toegestaan om wolven, noch zuiver noch hybride, te fokken om ze in het wild uit te zetten.
Toen onlangs in Pöytyä een duidelijk hybride, de Auli-wolf, werd doodgeschoten, was men behoorlijk geschokt toen ik de waarheid over het dier beweerde, namelijk dat het geen wolf, maar een kruising was.
Grote sommen geld
Waarom men stellig het tegenovergestelde moet beweren en de vervalsing moet verdedigen, is mij een raadsel. Is het misschien een geldkwestie? Puur zakendoen? Volgens onbevestigde informatie kost ‘wolvenonderzoek’ jaarlijks tussen de 480.000 en 700.000 euro.
Naast de reguliere financiële middelen van het Instituut voor Wild- en Visserijonderzoek zouden ook het Ministerie van Landbouw en Bosbouw en het Ministerie van Milieu speciale subsidies hebben verstrekt. Waarom een overheidsinstelling en twee ministeries een ware wolventeelt verdedigen en faciliteren, is mij een raadsel.
Waarom werken deze instanties tegen de belangen van plattelandsbewoners in en dragen ze bij aan de afname van de populatie wilde dieren? Het is nog nooit eerder voorgekomen dat Finse autoriteiten opzettelijk de veiligheid en beveiliging van burgers op het platteland en in de veehouderij ondermijnen. De verantwoordelijke heren moeten nu maar de consequenties dragen.
Wolven ongevaarlijk
'Wolvenkenners' beweren ook dat wolven volkomen ongevaarlijk zijn voor mensen, ondanks de vele voorbeelden van wolven die in het verleden kinderen en zelfs volwassenen hebben gedood. In de 20e eeuw was het aantal mensen dat in Finland werd gedood erg laag, maar ik ken een paar gevallen. Het meest recente geval was in 1932. Dat het er niet veel waren, komt doordat de wolf in ons land vrijwel was uitgestorven en er alleen sporadisch wolven uit Rusland waren geïmmigreerd.
Toen ik in maart in China was als gastspreker bij een aantal natuurhistorische musea, werden in de provincie Shandong een 62-jarige vrouw en een kind gedood door wolven. Nog eens zeven mensen werden aangevallen.
Aanval van wolven in Finland in de doofpot gestopt
Toen ik terugkwam in Porvoo, hoorde ik over de 72-jarige vrouw in Rapattila, vlak bij Willmanstrand, die was aangevallen door een wolf. Net als in dictatoriale staten verbood de politie de deelnemende jagers ook om in de media commentaar te leveren op de jacht op de wolf die de vrouw had aangevallen.
In onze natuur hebben wij geen behoefte aan wolven. Een kleine, zorgvuldig gecontroleerde populatie zou misschien nog getolereerd kunnen worden door dit wereldwijd wijdverspreide roofdier, maar nu zijn alle grenzen van de rede overschreden. De wolf mag niet belangrijker zijn dan de mens en zijn bestaansmiddelen en kansen op het platteland.
Eirik Granqvist.
Voormalig hoofdconservator van het Zoölogisch Museum van de Universiteit van Helsinki, hoogleraar aan het Shanghai Science & Technology Museum
Link naar het originele artikel kan je hier vinden.
Meer info over Eirk Granqvist kan je hier vinden.
Dit artikel dateert van 17 augustus 2012 (dus nog voor de eerste wolf hier in België en Nederland aankwam. Helaas worden nogal wat zaken in de doofpot gestopt omwille van geldgewin.
Om een idee te geven van de hoeveelheid dieren (gedomesticeerde) die in een land als Frankrijk elk jaar door wolven worden gedood (daar leven ondertussen iets meer dan 1.100 wolven), kan je hieronder een tabel vinden. De cijfers zuigen jagers niet uit hun duim. Die komen van deze officiële website van de Franse overheid. De link is hier te vinden.
Comments